Verslag 6 Cafayate

Vanaf Salta pakken we een luxebus naar Cafayate. Het is maar een kleine afstand (189 km), maar de bus zou er ongeveer 4,5 uur over doen. Al snel word ons duidelijk waarom. Deze luxe touringcar is eigenlijk ook gewoon de publieke bus, want om de paar meter stopt hij om mensen in en uit te laten stappen. Ook al hebben ze hier bushokjes, hij stopt ook als je tien meter verder staat en ook voor de mensen die daar weer tien meter vanaf staan. Dus al met al kwamen we snel aan die vier en half uur. (Gek dat sommige mensen graag afgezet willen worden op een verlaten stuk woestijn met in de weide omtrek helemaal niets)

Rond een uur of drie komen we aan in Cafayate en ook hier is het heerlijk weer (zullen we dan toch nog bruin worden?) We blijven twee nachten in Hostel Rusty K. Grappig om te horen dat Mies en Maris hier vier jaar geleden ook hebben geslapen (zelfs dezelfde kamer blijkt).

Rusty K is een geweldige plek (ontbijt met cornflakes en bruin brood......wel heel erg nodig met dat kleffe wit overal). Ze hebben een supermooie binnenplaats. waar je uitkijkt op de wijnranken. Cafayate is ook 1 van de wijngebieden van Argentinie en nu wil het toeval dat we wijn niet vies vinden. Dus we droppen de tassen en gaan naar de eerste bodegaatjes die hier in het dorp zijn. We bezoeken bodega Nanni en proeven een paar lekkere wijntjes en sommige druiven die voornamelijk alleen in Argentibie voorkomen zoals de Malbec, Tannat en Torrent.

We hebben de smaak goed te pakken en halen een lekker flesje Malbec en genieten op de binnenplaats van het zonnetje de wijn en een plank vol lekkere hapjes.

De volgende dag bezoeken we wat wijnboerderijen buiten de stad. We lenen twee fietsen van het hostel en gaan op pad. Helaas was Bodega Etchart het hele jaar dicht vanwege een verbouwing, maar er blijven er nog genoeg over. We bezoeken er een stuk of vier en de laatste die we bezoeken licht bovenin ongeveer 7 km van het dorp vandaan. De wegen zijn ongeasfalteerd en Cafayate ligt ongeveer 2km boven de zeespiegel en ook nog eens bergopwaarts (dus dat we het erg moeilijk hadden om omhoog te komen had niet alleen te maken met de wijntjes die we daarvoor ophadden.........dus). Maar wat omhaag gaat gaat ook weer naar beneden dus dat scheelt straks weer.

Tussen de middag eten we eerst een dozijn empanada{s bij La Casa de las Empanadas. Ze hebben ze hier echt in alle vormen en smaken (zelfs zuurkool met worstsmaak)

Piatelli (de laatste wijnboer) is een vrij jong bedrijf. Ongeveer 5 jaar zijn ze bezig, maar het landgoed is schitterend (alsof je Beverly Hills in komt fietsen), tussen de wijnranken en lavendelvelden met de Andes op de achtergrond. We parkeren onze fietsen tussen de dikke wagens en bezweet en stoffig mengen we ons tussen de kouwe kak.

De wijnen die we proeven zijn veelal van de eerste oogst maar wij vinden ze al zeer goed gelukt (sorry maar de wijnen die we hier kopen drinken we vanavond al op.......kunnen helaas niet teveel kilo{s in de tas meer bij)

Lichtelijk rozig stappen we weer op onze fietsen en genieten van het heuveltje bergafwaarts. Helaas werd de weg voor mij ineens wel heel hobbelig en wat bleek.........een lekke band. Onderaan de heuvel stonden een paar huizen en in mijn beste Spaans (en bijbehorende geluiden) is het me bij huis 5 gelukt om een fietspomp (oooeeeehhhhh INFLADO) te regelen. Na een tijdje proberen werd de band maar niet harder. De jongen die kwam helpen zei dat hij stuk was (nadat hij het complete ventiel uit de band had getrokken............dus) Gelukkig is het lekker weer, dus een klein stukje lopen is niet heel erg.

S avonds regelen we de bus naar Mendoza (een ander groot wijngebied). Deze ligt meer naar het zuiden en we hebben twee bussen nodig. Alles bij elkaar zitten we 25 uur in de bus. Na de tickets halen we een lekker ijsje bij Miranda in de smaak Torrent en Cabernet Sauvignon (heel bijzonder)

We zijn alweer over de helft en er staan nog een paar dingen op het programma. Na cafayate gaan we naar Mendoza. Daar pakken we weer de bus (vliegen is hier echt heel duur en vaak niet eens sneller omdat je moet overstappen op BA) naar Puarto Madryn (Dus Majorie we gaan wel naar Patagonie, maar helaas kunnen we niet naar de Gletsjer omdat het nu winter is en sommige wegen daar erg slecht bereikbaar en dus heel gevaarlijk zijn. Maar in Puerto Madryn kan je nu wel heel goed walvissen spotten. Daarna pakken we waarschijnlijk wel het vliegtuig naar Iguazu (dit is weer helemaal in het Noorden en op de grens van Brazilie. Daar heb je de meest indrukwekkendste watervallen en tropisch regenwoud.

Waarschijnlijk hebben we nog 1 of 2 dagen over voordat we weer naar BA gaan en de 21e zitten we heerlijk aan de stamppot Andijvie bij moeders :)

Moeders hoe gaat het met Oma?
Nien hoe is jouw operatie gegaan?