Verslag 5
Door: peterennaomi
Blijf op de hoogte en volg Peter en Naomi
21 Juli 2012 | Vietnam, Hué
Heerlijk opgefrist en uitgerust hebben we beneden nog een noodletje gegeten voordat we met de slaapbus voor het hotel werden opgehaald. En voor de verandering waren ze eens ruim op tijd. De hele familie van het hotel kwam naar buiten om ons uit te zwaaien. De eigenaar gaf ons ook nog eens twee flesjes water mee voor in de bus. Kijk dat is pas service. daar kunnen ze in Vietnam nog een hoop van leren.
In de bus moest het even tot me doordringen wat ik zag. Het leek net de driedubbeldekker uit Harry Potter. Drie rijen met alleen maar stapelbedden. Naomi had een bed aan het begin en ik werd door de chauffeur naar achter geduwd, waar ik eerst over de mensen in het gangpad heen moest springen om vervolgens bovenover de stapelbedden in het midden te klimmen en te eindigen achterin naast het toilet. SUPER!!!! Om het kwartier kwam er een geweldige walm vol in je neus. Nou reken maar uit met een busreis voor de boeg van 12 uur naar Hue.
Na een paar karatefilms en tientallen plasbeurten later kwamen we aan in Hue. Daar staan de motortaxis al klaar om je te bespringen. We hadden een redelijke prijs met een taxi, maar bij het hostel aangekomen kwam het addertje onder het gras vandaan. Deze man verkocht ook tourtjes met de moter. Hue is de stad met de tombes van de keizers en de citadel met het verboden purperen rijk. De tombes liggen nogal ver uit elkaar, dus na flink wat afdingen en uiteindelijk nog een hoop betaald zijn we 's middags op de brommert langs de tombes gegaan.
Nu we toch een brommer met chauffeur tot onze beschikking hadden hebben we er maar gelijk gebruik van gemaakt en hebben gelijk treinkaartjes naar Hoi An bij het station gehaald en verse broodjes bij een bakkertje (wat mis je dat snel).
Ons hostel ziet er weer schitterend uit. Grote en schone kamers met airco. Blijkbaar hebben ze alleen maar die crappie hostels in de grote steden (maar mij hoor je dit keer niet klagen). Het enige minpuntje is dat ze hier absoluut geen Engels praten. Dat wordt een stevig potje hints om schone handdoeken straks.
De volgende dag hebben we de verboden stad bezocht. Of in ieder geval wat er nog van over is. Veel attracties zijn nog steeds beschadigd door de oorlog. Omdat we dit keer lopend op pad zijn gegaan, mochten we onszelf verwennen. Dit keer geen noodletjes maar een ontzettend foute cheeseburger met patat. En hij was heerlijk.
Soms sta ik weleens te klungelen als ik een tasje boodschappen op de scooter mee moet nemen en die krampachtig tussen mijn benen geklemd hou. Maar hier kan het niet gek genoeg. Een kist vol kippen, makkie. Drie hele varkens, geen probleem. Zestien zakken maïskolven, gooi er nog maar zes bij. Ik snap niet hoe ze dat doen en dat die scooter ook nog vooruit komt.
Hue is voor de rest niet heel speciaal dus ook weinig beleefd. Dus heerlijk relaxen op de kamer met een filmpje op de laptop. Zondag pakken we de trein naar Hoi An en als alles meezit hebben we maandag die kookworkshop die we dachten in Hanoi te hebben. Gelukkig hadden ze nog plek.
Of het gesmaakt heeft, lezen julie over een paar dagen.
In de bus moest het even tot me doordringen wat ik zag. Het leek net de driedubbeldekker uit Harry Potter. Drie rijen met alleen maar stapelbedden. Naomi had een bed aan het begin en ik werd door de chauffeur naar achter geduwd, waar ik eerst over de mensen in het gangpad heen moest springen om vervolgens bovenover de stapelbedden in het midden te klimmen en te eindigen achterin naast het toilet. SUPER!!!! Om het kwartier kwam er een geweldige walm vol in je neus. Nou reken maar uit met een busreis voor de boeg van 12 uur naar Hue.
Na een paar karatefilms en tientallen plasbeurten later kwamen we aan in Hue. Daar staan de motortaxis al klaar om je te bespringen. We hadden een redelijke prijs met een taxi, maar bij het hostel aangekomen kwam het addertje onder het gras vandaan. Deze man verkocht ook tourtjes met de moter. Hue is de stad met de tombes van de keizers en de citadel met het verboden purperen rijk. De tombes liggen nogal ver uit elkaar, dus na flink wat afdingen en uiteindelijk nog een hoop betaald zijn we 's middags op de brommert langs de tombes gegaan.
Nu we toch een brommer met chauffeur tot onze beschikking hadden hebben we er maar gelijk gebruik van gemaakt en hebben gelijk treinkaartjes naar Hoi An bij het station gehaald en verse broodjes bij een bakkertje (wat mis je dat snel).
Ons hostel ziet er weer schitterend uit. Grote en schone kamers met airco. Blijkbaar hebben ze alleen maar die crappie hostels in de grote steden (maar mij hoor je dit keer niet klagen). Het enige minpuntje is dat ze hier absoluut geen Engels praten. Dat wordt een stevig potje hints om schone handdoeken straks.
De volgende dag hebben we de verboden stad bezocht. Of in ieder geval wat er nog van over is. Veel attracties zijn nog steeds beschadigd door de oorlog. Omdat we dit keer lopend op pad zijn gegaan, mochten we onszelf verwennen. Dit keer geen noodletjes maar een ontzettend foute cheeseburger met patat. En hij was heerlijk.
Soms sta ik weleens te klungelen als ik een tasje boodschappen op de scooter mee moet nemen en die krampachtig tussen mijn benen geklemd hou. Maar hier kan het niet gek genoeg. Een kist vol kippen, makkie. Drie hele varkens, geen probleem. Zestien zakken maïskolven, gooi er nog maar zes bij. Ik snap niet hoe ze dat doen en dat die scooter ook nog vooruit komt.
Hue is voor de rest niet heel speciaal dus ook weinig beleefd. Dus heerlijk relaxen op de kamer met een filmpje op de laptop. Zondag pakken we de trein naar Hoi An en als alles meezit hebben we maandag die kookworkshop die we dachten in Hanoi te hebben. Gelukkig hadden ze nog plek.
Of het gesmaakt heeft, lezen julie over een paar dagen.
-
21 Juli 2012 - 22:02
Wendy:
Fijn dat jullie weer goed zijn aangekomen. En toch wel prettiger voor Naomi dat jij bij die wc zat ipv zij... Maar voor de terugreis regel je dat toch wel anders! Of was die rit eenmalig?! Wacht alweer met smart op het volgende verhaal!! Flauwekul dat je niet gewoon iedere dag wat schrijft... Tijd zat! Geniet ze. -
21 Juli 2012 - 23:40
Sietske:
Weer eens wat anders 12 uur inde stank van andere.Herkende je Naomi ook?Nou meer plezier Bij de kookcursus.Groetjes en dikke kus. -
23 Juli 2012 - 15:07
Wilma:
er is een fotoboek te koop in vietnam dat nestaat uit louter foto´s van mensen met beladen brommers. je gelooft je ogen al niet als je een 5-persoonsfamilie op 1 brommertje ziet zitten, maar wat er dan nog allemaal bij kan grenst aan het waanzinnige. foto´s maken! -
23 Juli 2012 - 20:44
Zjenja:
En, hoe was de kookcursus? X -
27 Juli 2012 - 21:44
Majorie:
Onvoorstelbaar wat ze allemaal op die brommertjes vervoeren.... En dan die busreis.... maarrrrrr je bent een wereldreiziger of niet.... ;-)
Enjoy!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
