Verslag 1 Taipei

Op dit moment zitten we in de trein opweg naar onze tweede bestemming. Hoog tijd dus om jullie op de hoogte te brengen van onze eerste avonturen in Taiwan.

Al lekker vroeg werden we zondag door mn ouders richting Schiphol gebracht. Alles verliep keurig, zowel op de weg als bij het inchecken als bij de douane. Dus ruuuuuuuiiiiimmmmmm de tijd om eens alle luchtjes bij de taxfree uit te proberen.

Dampend en geurend gingen we aan boord. Naoom had ons zaterdag al ingechecked. Niemand voor ons, vlakbij het toilet en naast het keukentje. Idealer kon niet zou je zeggen. Niemand voor ons bleek dus dat dit ook een oversteek was tussen de twee gangpaden, het keukentje was bedoeld voor de andere helft van het vliegtuig, de plaatsen die we hadden worden ook altijd vergeven aan mensen met kleine kinderen, dus we hadden het geluk dat we de enige baby naast ons hadden voor een vlucht van 12 uur.

Gelukkig zaten we wel dicht bij het toliet. Totdat er halverwege de vlucht iemand onwel werd en het net niet redde tot in de wc. Dat betekende nog een paar uur in de zure lucht en een wc die niet meer gebruikt kon worden. Maar niets kan de pret drukken. Taiwan here we come.....

Taiwan heeft een tijdsverschil van 6 uur met Nederland. Rond een uur of 3 kwamen we aan in Taipei. Op internet zagen we dat communiceren in Taiwan een uitdaging gaat worden (want bijna niemand spreekt Engels). Gewapend met mijn zakwoordenboekje Mandarijn opweg naar de bus.

De reisautist in mij werd gelijk gerustgesteld, want alles is zo ontzettend gestructureerd opgezet. Haltes en tijden worden netjes in het Engels weer gegeven en op de grond is netjes afgeplakt waar je instapt en uit moet stappen en waar je in de rij moet staan..

Alles verloopt spoedig en al gauw komen we met de bus aan in het centrum van Taipei. Via het hostel hadden we een fotobeschrijving gekregen hoe we vanaf de bushalte naar het hostel moeten lopen. Als een ware speurtocht liepen we bepakt en al door de stad. Helaas was de speurtocht niet meer aangepast sinds de laatste aardbeving, want niet alle gebouwen stonden er meer op.

Naast de foto's zat ook een routekaartje en het was een rechte weg dus dat konden wij zelfs wel vinden.

Ons hostel zit lekker centraal. Vlakbij een metro station, op loopafstand van Taipeis trekpleister; de Taipei 101 en naast een nightmarket (foodieheaven voor deze lekkerbek).

Als we de straat (nou ja zeg maar steegje) van het hostel inlopen zitten we al gelijk lekker in de asiavibes. Via smoezige huisjes, vervallen hutjes, open keukens, borrelende en dampende potten met eendenkarkassen en vriendelijk lachende tandenloze kromgetrokken oude vrouwtjes en de geur van fivespice en riool, zit boven de tatooshop hostel JV's Home. Een echt backpackers hostel.

We hebben een Japanese style kamer, wat eigenlijk betekend dat het een matras op de grond is met hier en daar een poster met wat japanse tekens, maar het is wel erg schoon. En zoals onze Gerrit Hiemstra al zei over het Nederlandse weer: "Als je je verwachtingen bijsteld, valt alles mee". En met deze wijze woorden gaan we dus een heerlijke vakantie tegemoet.

We gooien de backpacks in de kamer en gaan de buurt verkennen. De nightmarket is echt om de hoek en biedt een ruime keuze aan alle onderdelen van het varken, koe of eend. Van gekonfijte varkensoortjes tot gebarbecuede eendentongetjes. We besluiten om te gaan voor dumplings. We vinden een kraampje met een flinke rij (en een rij is goed want populair en lekker).

En na een goede bak noodlesoep met verse loempia's wordt het toch wel tijd om onze eerste dag af te strepen.

Sinds de eerste keer dat we samen op reis gingen (Peru en Bolivia) is er wel het een en ander veranderd. Waar we eerst nog in gamele hutjes op aftandse computers via een inbelverbinding de blogjes moest tikken (op windows 83) zijn we nu van alle gemakken voorzien. Zo hadden we zelfs geen tickets meer nodig, want naoom had alles in de handige app van de klm paraat.

Waarschijnlijk hadden we toch een beetje last van de jetleg want we werden pas rond 12 uur wakker. Zonde van de dag dus snel oppad. Eerst voor mij een bak koffie anders wordt het voor niemand een leuke dag.

Hmmm nieuwe uitdaging. Hoe leg je koffie uit in het Chinees. Gelukkig is iedereen hier ontzettend behulpzaam en de MTV jeugd kan nog wel uit de voeten met het basispakket. Na een spelletje hints voor NO MILK NO SUGAR moet ik blijkbaar ook NO ICE erbij doen. Stelletje koffiebarbaren.

Na een gloeiend hete bak slappe koffie vinden we een bakkertje met (nouja)Volkoren broodjes. Daar worden we blij van (en de darmen ook)

We gaan opweg naar het national Palace Museum. Een flinke variatie aan oude Taiwanese zooi (ehhhh kunstschatten).

Soms kom je weleens op toeristische plekjes een groep aziaten tegen en denk je bij jezelf.....poeh dat zijn er veel en ze hobbelen allemaal al fotomakend en joelend achter elkaar aan. Neem dat beeld in je hoofd en vermenigvuldig het met 50 en je hebt het nationaal Palace museum. Tip voor daar, blijf dicht langs de randen wil je niet omver gelopen door de kuddes. Best verkopende souvenir is een plastic paksoi (ehhh tsja.....)

Het museum is vrij groot en neemt veel tijd in beslag en omdat we redelijk laat op gang waren gekomen, blijf er weinig tijd over voor de rest van de attracties. Na een tussenstop bij Chiang Kai Shek Memorial begint het al te schemeren en dat betekend......jawel de night market gaat open. Taipei kent er tientallen en allemaal beweren ze de beste te zijn van Taiwan, dus dat moeten we dan maar gaan uittesten. Ningxia Night market is onder de toeristen het meest bekend. Toch staan alle borden bij de kraampjes in het chinees. Lichtelijk huiverig voor een aankomende buikloop, lopen we alle kraampjes voorbij. Bij een bleven we staan. Aan de flinke rij te zien verkopen ze hier iets lekkers. Kleine paarse balletjes deeg werden in borrelend frituurvet gegooid. YOLO en ook wij gaan in de rij.

Na ons zakje in ontvangst genomen te hebben, wagen wij ons aan dit Aziatische streetfood. Duidelijk is onze smaak nog niet zo verfijnd als die van de locals. Wat een smerige weeiige bal deeg met binnenin een zoute rubberachtige gele substantie. Later bleek dit een soort stevige knolpuree te zijn met binnenin een gekonfijte eendenei dooier. Okay.....een lange rij is dus niet altijd een teken dat het lekker is.

Dan toch nog maar even voor veilig gaan en een goeie bak rijst gehaald.

Bij de planning van de vakantie maakt naoom altijd eenlijstje met de must do's van het land. Een flinke studie gaat er aan vooraf. Ook ik maak er een hele studie van, maar dan van het lijstje must eats. Een bij de metro naar het nationaal palace museum kom ik er eentje tegen. De green onion pancake. Een krokante pannenkoek met bosuitjes en een eitje in het midden opgerold met Thaise basilicum. Erg lekker.

De volgende dag doen we een tripjebuiten Taipei. Yengliu en Jiufen zijn twee plaatsjes die vaak genoemd wordenom zeker een bezoekje te brengen. Dus met de local bus gaan we op pad naar Yengliu. Daar heb je een geologisch park met bijzondere steensculpturen.

Daar aangekomen blijkt Taiwan toch toeristischer dan gedacht. Maar ook hier weer alles heel gestructureerd. Over net aangelegde paadjes en vele souvenir gelegenheden gingen we in lange rijen langs de sculpturen. Nu hadden we niet zoveel behoefte om met elke steen op de foto te gaan en uitgebreid met de vingertjes in de lucht te poseren, hebben we lichtelijk de Taiwanese menigte met het Hollandse gebruik 'voorpiepen' bekend laten worden.

De tweede stop is Jiufen old town. De enige plek in Taiwan die nog authentiek zou zijn vanwege de Japanse invloeden en leuke smalle straatjes met rode lampionnetjes.

De straatjes waren inderdaad errug smal, maar volgepakt met goedkope souvenirs (all made in Taiwan). En nu is dat ook wel typisch Taiwan, toch niet geheel het plaatje wat we erbij in gedachten hadden. Maar gelukkig ook veel eetstalletjes.

Taiwanezen (en ik denk Aziaten in het algemeen) houden van alles wat glibberig, drillerig en slijmerig is. Zo ook weer een plaatselijke specialiteit. Ook al had ik geleerd van de vorige keer met de lange rij, toch moest ik ook deze groene zoete taaie bonk deeg met zoute vulling uitproberen. Het was gemaakt van radijs, dus redelijk veilig (maar niet geweldig)

Na in de avond nog een bezoekje gebracht te hebben aan onze eigen nightmarket gaan we de tas inpakken en doen we nog even een netflix and chill. Morgen vroeg met de trein naar Hualien.