Verslag 9
Door: peterennaomi
Blijf op de hoogte en volg Peter en Naomi
24 Juli 2011 | Maleisië, Kuala Lumpur
Het valt me op dat Maleisie veel katten in het wild heeft. En al deze katten hebben geen staart. En het gekke is dat daarentegen alle taxichauffeurs een grote pukkel in het gezicht hebben waar hele grote haren aanzitten (toch zeker 4 chauffeurs gehad die dit hadden).
Helaas moesten we Singapore verlaten. Dit keer gingen we niet met het vliegtuig, maar met de bus. Met de bus gingen we de grens over naar Maleisie en zoals dat op zijn Singaporiaans gaat, met heel veel controles. Al sjouwend met megabackpack achter, rugzak voor en megaboodschappentas naast (masker), maakte ik een verdachte indruk en moest nog eens extra door de controle. Ik mocht gelukkig weer gaan (gelukkig zagen ze niet de illegale schelpenverzameling die we van het schildpaddeneiland hadden meegenomen).
Doordat we er wat langer over deden was de bus die ons naar de grens had gebracht gewoon weggereden. Nadat er bij mij weer wat lichtelijke autistische trekjes tevoorschijnkwamen over hoe we nu in godsnaam verder moesten en in Tioman aan moesten komen, vroeg Naoom aan de informatiemeneer wanneer de volgende bus kwam. Het is dus blijkbaar heel normaal daar om dan een andere bus te pakken.
Via de bus moesten we met een boot verder. In de boot kwam er ook een groep van 140 arabieren. Deze mannen en vrouwen zaten allemaal in dezelfde vereniging maar kwamen allemaal uit een ander land. Na in gesprek te zijn geraakt met een van hen kwamen we erachter dat ze een leiderschaps academie cursus achtig iets volgen. Ze wilden graag bepaalde zaken verbeteren in hun landen. Hun groep heet de TLA. Waar de L en de A voor staan konden we nog achterhalen, maar de T bleef onduidelijk (teroristische?)
Gelukkig haalden we zonder kleerscheuren het eiland. Dit was weer zo'n vervelend subtropisch bounty eiland met alleen maar palmbomen, witte stranden en barbecuetjes met vers gevangen visjes.
We hadden ons eigen hutje aan het strand. Dit was niet een heel stabiel hutje, maar we zouden toch alleen maar op het strand gaan liggen. Als je naar de badkamer wilde gaan moest je wel een klein sprongetje maken anders zakte je door de vloer.
Na een niet zo'n fijne nacht op een matras waar de vering al geruime tijd uit was zijn we lekker gaan ontbijten met een ananaspannenkoekje en een vers sapje. Hier blijven we drie nachtjes. Nadat we eerst onze witte hollandse lijven op het strand een beetje rood hebben laten kleuren, zijn we een boottochtje gaan regelen voor de volgende dag. Tioman is de place to be om te snorkelen.En om een uitstapje te regelen naar de waterval van Mu Kut (ook wederom het bestaat echt)
Overal was de prijs hetzelfde (maar je moet toch kijken of het ergens goedkoper kan) dus we kozen de leukste uit. Dit werd gerund door een vrouw met 1 oog. Zij had de jamaicaanse vibe over zich en maakte zich nergens druk over. Wij maakten ons wel een beetje druk over het weer want het begon wat bewolkt te worden. Wat nu als het morgen slecht weer zou zijn. Volgens die vrouw hoefden we ons geen zorgen te maken, we konden gewoon ons geld terug krijgen. Zij zou wat het weer betreft een oogje in het zeil houden.
De volgende dag was het een strak blauwe lucht en met nog een Zweeds gezin gingen we naar Coral Bay, Tioman beach en Monkey beach. Wat was het daar mooi. Met koraal in de mooiste kleuren en de meest bijzondere tropische vissen leek het wel een screensaver voor op de computer. Wij hebben trouwens Nemo gevonden (twee keer zelfs) Gek dat ze daar in die film anderhalf uur over moesten doen.
Op het derde plekje schrokken we ons een hoedje en een sjaaltje want voor ons zwommen een stuk of 5 napoleonvissen (deze worden wel rond de 3 meter groot).
's Avonds maar weer een noodeltje gegeten. Deze was zeeeeer pittig. Dat was de volgende ochtend ook nog duidelijk te merken. Deze ochtend zijn we weer vroeg met de boot terug gegaan naar Mersing om daar een bus te pakken richting Cherating.
Maar wat we daar allemaal voor spannends beleefd hebben, lees je in het volgende verslag.
PS we zijn trouwens al over de helft van ons avontuur.
Na Cherating gaan we naar Melakka, Cameron Highlands, een of ander bountystrandje waar naoom de naam even niet meer van weet en dan terug naar Kuala Lumpur vanwaar we weer naar ons natte (zo te horen) kikkerlandje terug gaan.
Helaas moesten we Singapore verlaten. Dit keer gingen we niet met het vliegtuig, maar met de bus. Met de bus gingen we de grens over naar Maleisie en zoals dat op zijn Singaporiaans gaat, met heel veel controles. Al sjouwend met megabackpack achter, rugzak voor en megaboodschappentas naast (masker), maakte ik een verdachte indruk en moest nog eens extra door de controle. Ik mocht gelukkig weer gaan (gelukkig zagen ze niet de illegale schelpenverzameling die we van het schildpaddeneiland hadden meegenomen).
Doordat we er wat langer over deden was de bus die ons naar de grens had gebracht gewoon weggereden. Nadat er bij mij weer wat lichtelijke autistische trekjes tevoorschijnkwamen over hoe we nu in godsnaam verder moesten en in Tioman aan moesten komen, vroeg Naoom aan de informatiemeneer wanneer de volgende bus kwam. Het is dus blijkbaar heel normaal daar om dan een andere bus te pakken.
Via de bus moesten we met een boot verder. In de boot kwam er ook een groep van 140 arabieren. Deze mannen en vrouwen zaten allemaal in dezelfde vereniging maar kwamen allemaal uit een ander land. Na in gesprek te zijn geraakt met een van hen kwamen we erachter dat ze een leiderschaps academie cursus achtig iets volgen. Ze wilden graag bepaalde zaken verbeteren in hun landen. Hun groep heet de TLA. Waar de L en de A voor staan konden we nog achterhalen, maar de T bleef onduidelijk (teroristische?)
Gelukkig haalden we zonder kleerscheuren het eiland. Dit was weer zo'n vervelend subtropisch bounty eiland met alleen maar palmbomen, witte stranden en barbecuetjes met vers gevangen visjes.
We hadden ons eigen hutje aan het strand. Dit was niet een heel stabiel hutje, maar we zouden toch alleen maar op het strand gaan liggen. Als je naar de badkamer wilde gaan moest je wel een klein sprongetje maken anders zakte je door de vloer.
Na een niet zo'n fijne nacht op een matras waar de vering al geruime tijd uit was zijn we lekker gaan ontbijten met een ananaspannenkoekje en een vers sapje. Hier blijven we drie nachtjes. Nadat we eerst onze witte hollandse lijven op het strand een beetje rood hebben laten kleuren, zijn we een boottochtje gaan regelen voor de volgende dag. Tioman is de place to be om te snorkelen.En om een uitstapje te regelen naar de waterval van Mu Kut (ook wederom het bestaat echt)
Overal was de prijs hetzelfde (maar je moet toch kijken of het ergens goedkoper kan) dus we kozen de leukste uit. Dit werd gerund door een vrouw met 1 oog. Zij had de jamaicaanse vibe over zich en maakte zich nergens druk over. Wij maakten ons wel een beetje druk over het weer want het begon wat bewolkt te worden. Wat nu als het morgen slecht weer zou zijn. Volgens die vrouw hoefden we ons geen zorgen te maken, we konden gewoon ons geld terug krijgen. Zij zou wat het weer betreft een oogje in het zeil houden.
De volgende dag was het een strak blauwe lucht en met nog een Zweeds gezin gingen we naar Coral Bay, Tioman beach en Monkey beach. Wat was het daar mooi. Met koraal in de mooiste kleuren en de meest bijzondere tropische vissen leek het wel een screensaver voor op de computer. Wij hebben trouwens Nemo gevonden (twee keer zelfs) Gek dat ze daar in die film anderhalf uur over moesten doen.
Op het derde plekje schrokken we ons een hoedje en een sjaaltje want voor ons zwommen een stuk of 5 napoleonvissen (deze worden wel rond de 3 meter groot).
's Avonds maar weer een noodeltje gegeten. Deze was zeeeeer pittig. Dat was de volgende ochtend ook nog duidelijk te merken. Deze ochtend zijn we weer vroeg met de boot terug gegaan naar Mersing om daar een bus te pakken richting Cherating.
Maar wat we daar allemaal voor spannends beleefd hebben, lees je in het volgende verslag.
PS we zijn trouwens al over de helft van ons avontuur.
Na Cherating gaan we naar Melakka, Cameron Highlands, een of ander bountystrandje waar naoom de naam even niet meer van weet en dan terug naar Kuala Lumpur vanwaar we weer naar ons natte (zo te horen) kikkerlandje terug gaan.
-
25 Juli 2011 - 09:28
Ma Knijf:
Hallo Peter en Naomie. 4 verslagen in 1 keer zeg wat leuk. Naomi je heb wat te stellen en te regelen he met zo'n autisje bij je. Peter wat heb jij al veel gelopen zeg gaat het nog wel hahahah. Ja als je wat wil zien moet je wel he. Maar jullie hebben het naar je zin dat hoor ik wel,en veel gezien geweldig. En het weer is ook veel beter dan hier het is hier nat en koud.Niet gezellig. Nou jullie kunnen nog een paar dagen genieten, als jullie terug komen is het hier misschien ook wel beter weer. We kijken weer uit naar nieuwe verhalen.
Liefs en groetjes en geniet nog van alles.
Ma en PaXXX -
25 Juli 2011 - 13:54
Lieke:
Wat een verslagen zeg! Moet er wel even tijd voor uittrekken om het allemaal te lezen. Maar jullie maken weer een hoop leuke dingen mee!
Vervelend die onwijs mooie strandjes daar!
JW en ik hebben ook onze "vakantie" achter de rug. Jawel een weekendje Antwerpen (verschil moet er zijn). Maar het was erg gezellig! Lekkere Zeeuwse mosselen,wafels met aardbeien en slagroom en we konden er goed winkelen!
Nu net weer thuis. De verbouwing schiet aardig op. Het verfwerk binnen is bijna klaar. De deuren hangen er sinds vandaag in (in de woonkamer hebben we 2 nieuwe deuren met vier ruiten van mat glas). We zijn druk bezig met het uitzoeken van laminaat. Woensdag studeert JW af, dan gaat hij zijn scriptie verdedigen. Dus hij is daar mee bezig op dit moment.
Nou veel plezier nog, jullie zijn al over de helft. De tijd vliegt! Succes met het sjouwen van al jullie souvenirs! haha Ik kan me ook nog iets herinneren van het meedragen van een Chinees schilderij, he Naoom?:)
xxx -
25 Juli 2011 - 21:48
Majorie:
Zo herkenbaar allemaal :-) Errug leuk om te lezen! Nog lekker bijven genieten en ons blijven vermaken met de vermakelijke verslagen! xXx -
02 Augustus 2011 - 19:44
Sietske:
het word een beetje saai:alles klinkt eigenlijk weer geweldig zelfs het gerochel,gesnuif en ander onsmakelijk gedoe moet ik om lachen,en dan die ontmoeting met die napoleons om jaloers opte worden.knuffel.sietske
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
