Verslag 1

Hello, live from Kuala Lumpur.

We hebben de 12 urige vliegreis overleefd. Het is de tweede dag en we zitten lekker in de airco van het Hostel dit verslag te tikken. Laten we bij het begin beginnen. Zaterdag werden we vroeg opgehaald om naar Schiphol te gaan. Helaas had ons schoonzusje een tijdelijke EHEC opgelopen en kon ons niet wegbrengen. Naoom d'r ouders waren lekker op tijd dus we waren ook aardig vroeg op Schiphol. Geen gehaast en alles lekker voorspoedig. Dat is een fijn begin voor de vakantie. We mochten als eerste inchecken. Daar bleek alleen een probleempje. De naam op mijn ticket was anders dan de naam in mijn paspoort. Dit zou problemen geven als we in Maleisie zelf zijn. Op het ticket stond namelijk Peter en in mijn paspoort Pieter. We moesten dus naar de informatiebalie van Maleisie airlines en hopen dat we de tickets nog konden veranderen. En anders konden we ook nog wel een nieuw ticket kopen volgens mevrouw de grondstewardess. Nu al niet mijn grootste vriendin. Bij de balie zagen we dat ze pas een uur later open gingen. Daar vertelde ze ons dat het geen probleem was en met een kleine aantekening konden we achetraansluiten in de rij. Weer bij de gezellige grondstewardess aangekomen meldde ze me doodleuk dat ik odd-shaped ben, nou ja! Voordat ik haar een welgemeende......JeMoeder..... wilde geven, maakte ze gelukkig duidelijk dat het om mijn tas ging. In het vliegtuig zijn we goed verwend. Met bijna 3 complete maaltijden en bijna een heel seizoen aan friends op mijn eigen teeveetje kwamen we 12 uur later aan op Kuala Lumpur International Airport.

Het is daar 6 uur later dus... BAM.... Jetlag. We hebben de KLexpress naar het centrum gepakt en rond een uurtje of 9 lokale tijd kwamen we aan bij Backpackers Hostel. Dit hostel staat midden in China town. Dat betekend veel eetstalletjes met dode kippen voor het raam, de meest vreemde en stinkende vruchten en mensen die poepen voor de deur. Welkom in Azie.

Eerst nog even een beetje bijslapen en een douchje gepakt boven de toiletpot en toen het centrum in om Cultureel te doen. We zijn hier maar twee dagen voordat we doorvliegen naar Sandakan dus een hoop te zien. Zoals:
-Masjid Jamek (moskee)
-Het Sultan Abdul Samad building
-De Royal Salangers club (google maar).
Jalan Petaling market is een walhalla voor de imitatietoerist. Daar kan je je tegoed doen aan de Louis Fieton, Brada, en Ducci. Na deze markt maar naar het echte werk. In de lonely PLanet staat een winkelcentrum die zo groot is dat het zijn eigen pretpark binnnen heeft. Niets was minder waar. Times Square heeft echt alles. Sta je lekker je nieuwe broek te passen komt er een karretje met gillende mensen voorbij gesjeesd.

Voor ons gevoel hadden we er al een dag opzitten, maar het was pas 2 uur. Na een errug hete curry een lekker bakkie Starbucks in het park gedaan. Daar had Naoom blijkbaar veel bekijks, want een groepje jongens kwamen steeds dichter bij ons zitten. Op een gegeven moment begonnen ze ook foto's te maken. Dus we waren snel klaar met het parkje.

Op naar de Petronas torens. Onderweg kwamen we een chocolade fabriekje tegen. Het hek stond op dus waren we naar binnen gegeglipt. Er was net een tour met Japanners bezig dus hebben we ons maar in het gezelschap gemengd. Een soort Bonte Koe, maar dan met tropische smaken. Zo hadden ze ook chocola met Durian. Voor degene die op de Poldervaart niet het landenproject van groep 8 heeft meegemaakt of binnen een straal van 10 kilometer binnen de school is geweest een korte uitleg. De durian is een vrucht die onwijs stinkt. In Nederland mag hij niet ingevoerd worden vanwege de lucht. Na gelukkig nog een heleboel andere lekkere chocola geproeft te hebben kwamen we uit bij de kassa. Gelukkig waren er zoveel Japanners dat het niet opviel dat wij er ondertussen weer weg waren. Bij de torens aangekomen, waren ze helaas uitverkocht voor de dag, maar ook hier een flink winkelcentrum aan de binnenkant.

We wilden alvast een beetje kijken wat voor souvenirs ze hadden, dus de volgende bestemming was Central Market. In de Lonely Planet staat dat je voor 10 Ringit heel Kuala Lumpur door kan met de taxi, dus het was een aangename verassing toen de chauffeur doodleuk 75 ringit vroeg voor een ritje naar de Market. Deze hebben we vriendelijk bedankt en maar een andere genomen. Die was 5 ringit.

De market was een volgestouwde hal met kraampjes met echte Kasjmir sjaals (ahum) en authentieke maskers (tuurlijk), maar ook een kraam met de echte Dr Fish. Na 10 minuten onze voeten heerlijk te laten afzuigen zijn we met allemaal kleine zuigzoentjes een lekker noodlesoepje met viscake gaan eten. Onderweg nog een tussenstopje gemaakt bij de Sri Maha Mariamman Temple.

Vandaag zijn we bij de Batucaves geweest. Bij de supermarkt hadden we lekkere bruine bolletjes gehaald met pindakaas uit Nederland. Overal in Maleisie hebben ze airco. Zo ook in de gammele toerbus die ons naar de batcave... eh Batucave bracht. Dat is lekker als je erin zit, maar als je eruit stapt...bam.... zweet en plakkerigheid.

De Batucaves is een grot waar je eerst ruim 270 (JA 270) treden stijl omhoog moet. Daar staan dan een paar tempeltjes. De reis ernaartoe duurde langer dan het bezoek. Gelukkig was Naoom erg blij met de camera dus we hebben weer honderd foto's van 1 tempel erbij.

Voor de rest gaan we zo Chinatown in voor een kop thee en wat te eten en een hostel zoeken voor morgen. Om 4:30 staat de taxi klaar om ons naar het vliegveld te brengen. Daar vliegen we naar Sandakan om naar Turtle Island te gaan en een Jungletour. Hopelijk einde van de week weer een nieuw verslag.

Groetjes,
Peter en Naomi