Verslag 7
Blijf op de hoogte en volg Peter en Naomi
30 Juli 2012 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
Ons laatste avontuur in Vietnam eindigt in HoChiMinh City of zoals de locals nog steeds zeggen; Saigon.
Wat was ik blij dat we 's ochtends vroeg door een taxi werden opgehaald en naar Danang International Airport werden gereden. No worries......... Je zal maar een reis van 23 uur in een vieze stinkende bus moeten zitten, met al die roggelende, boerende en smekkende mensen naast je. Daar worden we niet vrolijk van.
Op het vliegveld kwamen we het Duitse stel, wat we ontmoet hadden in Halong Bay, weer tegen. Zij gingen ook naar HoChiMinh maar vlogen gelijk weer terug naar huis. Zij hadden een iets duurdere versie van onze reis gedaan, maar hadden alles vooruit geboekt. Wat ben ik dan blij met mn eigen reisleidertje.
Na een relaxte 1,5 uur later arriveerden we op HoChiMinh Airport en de bus stond al klaar om ons naar de stad te brengen. We blijven hier een paar dagen en zitten middenin het backpackers gebied.
De eerste dag in een nieuwe stad is altijd voor dingen regelen. Bij ons hostel kan je ook excursies boeken, maar Naoom wil altijd eerst nog even 6 andere tourorganisaties af om te kijken of de prijs wel overeenkomt. Alles was ongeveer even duur, dus het hostel was erg blij met ons. We boekten een trip naar de CuChi tunnels (want zo zij onze hostelmevrouw, Not been to CuChi is not been in HoChiMinh), een trip naar de Mekong Delta en ook maar gelijk de bus naar Phnom Phen. Later zagen we een foldertje van de waterpoppenshow. Die hadden we niet kunnen doen in Hanoi, dus doe die er dan ook nog maar even bij.
Na dit geregeld te hebben zijn we de stad gaan verkennen. HoChiMinh is moderner dan Hanoi en ook gelijk een stuk drukker. Hier is het echt chaos op de weg. Vooral rond een uurtje of 5, dan is het spits hier. Duizenden brommertjes sjezen je voorbij. Bij het hostel zeiden ze dat je gewoon rustig moet lopen dan komt het vanzelf goed, en gek genoeg werkt het ook nog. Ze razen allemaal netjes langs je heen.
Na een rondje stad en een bezoekje aan het geweldige oude postkantoor, kwamen we terug bij het hostel. Daar stond de vrouw ons al op te wachten, want de laatste waterpoppenshow was gecanceled en de laatste was nu over een kwartier. Als een malle zijn we weer terug gesjeesd en waren net op tijd bij het theater.
Het theater was super. Ik verstond er geen hol van, maar ik heb me rot gelachen om een klein, gedrongen Vietnamees vrouwtje die met volle overgaven de stem vertolkte van een eend. De show is geheel in het Vietnamees, maar best te volgen.
De volgende morgen werden we opgehaald met de bus om naar CuChi te gaan. Daar zijn de tunnelstelsels die vroeger gebruikt werden in de Vietnam oorlog.
We hadden een bijzondere tourmeneer. Zijn naam is Minh (als in HoChiMinh, maar hij was het niet). Minh heeft vroeger zelf in deze tunnels gezeten en meegevochten in de oorlog. Als hij iets over de tour wilde vertellen dwaalde hij af en had een heel eigen kijk op de Vietcong en oorlog in het algemeen. "If people be more nice, than there is no war" Tsja, was dat maar zo simpel.
Minh is net begonnen met het reisleideren en vergeet dan wel eens dat hij voor een grote groep mensen staat te praten. Dan dwaalt hij een beetje af en vertelt dan een gruwelijk verhaal over het leven in de tunnels en wat landmijnen al niet met je kunnen doen. En dan lijkt hij een soort bij te komen en zegt dan vrolijk "Oooooooh forget what i said". Een bijzondere man, en dat is tie.
Deze dag hebben we ook een bezoekje gebracht aan een Cao Dao tempel. Dit is een geloof voor mensen die niet kunnen kiezen. Elk groot geloof is hier aanwezig. We waren net op tijd voor de dienst en dat was een heel spektakel. Kijk maar naar de foto's. Erg indrukwekkend.
Ook de tour naar de Mekong Delta was een hele belevenis. We hebben een rijstpapier makerij en een kokossnoepjes fabriek bezocht. Bij de laatste zat een gigantische python in een kooitje (komen hier trouwens in het wild voor) en over z'n kooitje lagen zijn broertjes en zusjes als riem, portemonnee of in een flesje rijstwijn, erg sneu.
We hebben ook een bezoekje gebracht aan de floating market. Op foto's zag je honderden bootjes vol met de meest verse kruiden en fruitsoorten in allerlei kleuren, maar deze markt was meer een soort Makro. Hier verkochten ze alleen 15 kilozakken aardappels of rijst. Beetje jammer.
Na een simpele lunch werden we met kleine bootjes naar onze grote boot gebracht. De boot werd geroeid door een klein Vietnamees vrouwtje en voordat ze al begon met roeien, was ze aan het kreunen en het steunen. Op een gegeven moment heb ik maar aan geboden om mee te helpen, want ik had het een beetje met haar te doen. Toen we bij de boot aankwamen snapte ik waarom ze zo puften, want ze stond met haar hoedje klaar voor een fooi.
Onze laatste dag in Vietnam is voor wat souveniertjes, maar eerst nog het oorlogsmuseum. Hier hangen de meest gruwelijke foto's van de Vietnam oorlog en ondertussen worden er kleuterklassen rondgeleid voor een schoolreisje. Weer eens wat anders dan Drievliet.
De markt in HoChiMinh is gigantisch en een weerwar van kraampjes en paadjes en we hebben hier ook ruim 3 uur rond gestruind. We zijn zelfs tussendoor nog maar even gaan lunchen. Naomi had in haar Lonly Planet Bijbel een leuk restaurantje gevonden die gerund wordt door ex straatkinderen. Hier hebben we ook het duurst gegeten (wel 25 euro), maar ach, we hebben dan wel de arme kindertjes geholpen.
Vietnam is een bijzonder land, we zijn benieuwd naar Cambodja. Maar hoe het daar is, lezen jullie snel. Maar hoe gaat het in Nederland???
Wat was ik blij dat we 's ochtends vroeg door een taxi werden opgehaald en naar Danang International Airport werden gereden. No worries......... Je zal maar een reis van 23 uur in een vieze stinkende bus moeten zitten, met al die roggelende, boerende en smekkende mensen naast je. Daar worden we niet vrolijk van.
Op het vliegveld kwamen we het Duitse stel, wat we ontmoet hadden in Halong Bay, weer tegen. Zij gingen ook naar HoChiMinh maar vlogen gelijk weer terug naar huis. Zij hadden een iets duurdere versie van onze reis gedaan, maar hadden alles vooruit geboekt. Wat ben ik dan blij met mn eigen reisleidertje.
Na een relaxte 1,5 uur later arriveerden we op HoChiMinh Airport en de bus stond al klaar om ons naar de stad te brengen. We blijven hier een paar dagen en zitten middenin het backpackers gebied.
De eerste dag in een nieuwe stad is altijd voor dingen regelen. Bij ons hostel kan je ook excursies boeken, maar Naoom wil altijd eerst nog even 6 andere tourorganisaties af om te kijken of de prijs wel overeenkomt. Alles was ongeveer even duur, dus het hostel was erg blij met ons. We boekten een trip naar de CuChi tunnels (want zo zij onze hostelmevrouw, Not been to CuChi is not been in HoChiMinh), een trip naar de Mekong Delta en ook maar gelijk de bus naar Phnom Phen. Later zagen we een foldertje van de waterpoppenshow. Die hadden we niet kunnen doen in Hanoi, dus doe die er dan ook nog maar even bij.
Na dit geregeld te hebben zijn we de stad gaan verkennen. HoChiMinh is moderner dan Hanoi en ook gelijk een stuk drukker. Hier is het echt chaos op de weg. Vooral rond een uurtje of 5, dan is het spits hier. Duizenden brommertjes sjezen je voorbij. Bij het hostel zeiden ze dat je gewoon rustig moet lopen dan komt het vanzelf goed, en gek genoeg werkt het ook nog. Ze razen allemaal netjes langs je heen.
Na een rondje stad en een bezoekje aan het geweldige oude postkantoor, kwamen we terug bij het hostel. Daar stond de vrouw ons al op te wachten, want de laatste waterpoppenshow was gecanceled en de laatste was nu over een kwartier. Als een malle zijn we weer terug gesjeesd en waren net op tijd bij het theater.
Het theater was super. Ik verstond er geen hol van, maar ik heb me rot gelachen om een klein, gedrongen Vietnamees vrouwtje die met volle overgaven de stem vertolkte van een eend. De show is geheel in het Vietnamees, maar best te volgen.
De volgende morgen werden we opgehaald met de bus om naar CuChi te gaan. Daar zijn de tunnelstelsels die vroeger gebruikt werden in de Vietnam oorlog.
We hadden een bijzondere tourmeneer. Zijn naam is Minh (als in HoChiMinh, maar hij was het niet). Minh heeft vroeger zelf in deze tunnels gezeten en meegevochten in de oorlog. Als hij iets over de tour wilde vertellen dwaalde hij af en had een heel eigen kijk op de Vietcong en oorlog in het algemeen. "If people be more nice, than there is no war" Tsja, was dat maar zo simpel.
Minh is net begonnen met het reisleideren en vergeet dan wel eens dat hij voor een grote groep mensen staat te praten. Dan dwaalt hij een beetje af en vertelt dan een gruwelijk verhaal over het leven in de tunnels en wat landmijnen al niet met je kunnen doen. En dan lijkt hij een soort bij te komen en zegt dan vrolijk "Oooooooh forget what i said". Een bijzondere man, en dat is tie.
Deze dag hebben we ook een bezoekje gebracht aan een Cao Dao tempel. Dit is een geloof voor mensen die niet kunnen kiezen. Elk groot geloof is hier aanwezig. We waren net op tijd voor de dienst en dat was een heel spektakel. Kijk maar naar de foto's. Erg indrukwekkend.
Ook de tour naar de Mekong Delta was een hele belevenis. We hebben een rijstpapier makerij en een kokossnoepjes fabriek bezocht. Bij de laatste zat een gigantische python in een kooitje (komen hier trouwens in het wild voor) en over z'n kooitje lagen zijn broertjes en zusjes als riem, portemonnee of in een flesje rijstwijn, erg sneu.
We hebben ook een bezoekje gebracht aan de floating market. Op foto's zag je honderden bootjes vol met de meest verse kruiden en fruitsoorten in allerlei kleuren, maar deze markt was meer een soort Makro. Hier verkochten ze alleen 15 kilozakken aardappels of rijst. Beetje jammer.
Na een simpele lunch werden we met kleine bootjes naar onze grote boot gebracht. De boot werd geroeid door een klein Vietnamees vrouwtje en voordat ze al begon met roeien, was ze aan het kreunen en het steunen. Op een gegeven moment heb ik maar aan geboden om mee te helpen, want ik had het een beetje met haar te doen. Toen we bij de boot aankwamen snapte ik waarom ze zo puften, want ze stond met haar hoedje klaar voor een fooi.
Onze laatste dag in Vietnam is voor wat souveniertjes, maar eerst nog het oorlogsmuseum. Hier hangen de meest gruwelijke foto's van de Vietnam oorlog en ondertussen worden er kleuterklassen rondgeleid voor een schoolreisje. Weer eens wat anders dan Drievliet.
De markt in HoChiMinh is gigantisch en een weerwar van kraampjes en paadjes en we hebben hier ook ruim 3 uur rond gestruind. We zijn zelfs tussendoor nog maar even gaan lunchen. Naomi had in haar Lonly Planet Bijbel een leuk restaurantje gevonden die gerund wordt door ex straatkinderen. Hier hebben we ook het duurst gegeten (wel 25 euro), maar ach, we hebben dan wel de arme kindertjes geholpen.
Vietnam is een bijzonder land, we zijn benieuwd naar Cambodja. Maar hoe het daar is, lezen jullie snel. Maar hoe gaat het in Nederland???
-
30 Juli 2012 - 16:07
Wilma:
hier is het prima. mooi weer,lekker windje en de school staat er nog, dus beter kan het niet.
wat beleven jullie veel! fotorolletjes genoeg bij je? veel plezier en sterkte in cambodja(phnom phen) -
30 Juli 2012 - 19:09
Nina:
Hallo lieve schatten..
We zijn, net als jullie, bepakt en bezakt en ook Wij gaan op reis!
ik wil alle foto's zien en dan krijgen jullie wel een lekker wijntje uit Frankrijk.. Ook leuk toch?
Ben wel benieuwd waar voor mooie souvenir je voor mij mee zal nemen!
Dikke kus van ons -
30 Juli 2012 - 22:07
Majorie:
Euhm... welke foto's???
Wat hebben jullie opnieuw veel gedaan zeg! Wat een hoop indrukken!
Goede reis naar Cambodja, ben erg benieuwd hoe jullie dat vinden! Wij hebben er een heerlijke tijd!
xxx -
31 Juli 2012 - 00:41
Ma Knijf:
Nou hier gaat het prima hoor ben blij dat die erge warmte weer voorbij is(30graden).
Jullie zien wel veel zeg,en worden ook overal naar toe gebracht.
Ben benieuwd naar het verhaal over Cambodja wat jullie daar gaan beleven.
Doeidoei veel plezierXXXXX -
31 Juli 2012 - 05:29
Peter En Naomi Van Rijs:
Dank jullie wel voor alle leuke reacties. Fijn om te horen dat jullie ook nog een beetje zon gehad hebben en dat de school er nog staat :) toch een hele geruststelling.
Wat betreft het franse wijntje, kijken we er erg naar uit, de Vietnamese wijn is niet zo lekker. Misschien kunnen we ruilen tegen een loempia
Cambodja is heel anders dan vietnam. We zijn nu phnom penh. Vannacht nemen we de nachtbus naar Seam Riep, en we kijken heel erg uit naar Ankor Wat.
xxx Peet en Naom -
31 Juli 2012 - 15:15
Mich En Maris:
Hier is het rustig, redelijke temp., en de Olympische Spelen in volle gang in Londen en hier dus op de tv.
Heel veel plezier nog in Cambodja! Nu moeten we op gaan letten voor de overhoring bij jullie thuiskomst, want hier zijn we (nog) niet geweest.
X -
31 Juli 2012 - 16:24
Pa Van Rijs:
ik ben blij dat jullie ook veel leuke dingen beleven.
hier gaat ook alles naar wens
ik had al een kaart van een of andere miss saigon met bananen
er stond iets over apen of zo maar dat kon ik niet lezen.
het ga jullie goed pa -
31 Juli 2012 - 20:08
Lieke:
Wij zijn ook weer teruggekeerd in NL na een supervakantie in Samos! Wat een domper als je hier dan landt op schiphol! Gelijk weer regen en bewolking:(
Leuk verhaal weer op jullie site! Geniet lekker en we zijn erg benieuwd naar de foto's:) xx -
01 Augustus 2012 - 22:38
Sietske:
Jullie maken weer van alles mee.Geweldig.En ik heb het idee dat de maaltijden ook wat gevarieerder zijn.Nou geniet maar weer en ik ben benieuwd naar het volgende verslag.Groetjes en dikke kus -
02 Augustus 2012 - 08:16
Mo:
Wat een geweldig verhaal weer...genieten jullie er maar lekker van. Nou Peet, dat museum is weer ns wat anders als Overloon. Als ik aan die oorlog denk moet ik altijd aan het geluid van een helikopter denken (zal wel door al die films en Mash komen). Zelf ben ik op een soort Schoolkamp geweest in Edinburgh (zo voelde het)...4 dagen met een leuke Schiedamse meneer (vriend van Bart, Jim, Gerard) naar mijn beste vriend Michiel was erg verwarrend. Gelukkig waren de 11 dagen Madeira een oase van rust. Tot snel, mss nog een biertje op het zomerterras. X -
03 Augustus 2012 - 15:58
Peter En Naomi Van Rijs:
Mo, ik ben erg benieuwd naar je tripje naar Edinburgh. Een biertje op het zomerterras moet zeker kunnen. Ik ben net op tijd terug voor het laatste weekend. En anders heeft de Waal ook lekkere biertjes. Maar zo te horen kan je er weer helemaal tegenaan.
En Lieke, wat het weer betreft, het is hier nu ook elke dag raak. Maar wel weer bij een temperatuurtje van 35 graden. Lekker klammig dus.
Pa, op de kaart had ik gezet. Lekkere bananen. Daar zijn alle apen gek op. Jouw toch wel een bekende uitspraak :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
