Verslag 9

Zoals je in het vorige verslag had gelezen, hebben wij een luxery VIP Nightbus geboekt. Alleen de bus die voor ons klaar stond, leek in de verste verte niet op wat wij geboekt hadden. Ipv zitplaatsen op de bovenste verdieping kregen wij een ranzig stapelbedje (wel de bovenste) toegewezen en mochten wij de komende tijd doorbrengen op een smoezelig plastic matrasje met dubieus flecedekentje, maar wel met complementery flesje water.

In discussie gaan helpt hier toch nooit (dan begrijpen ze jouw Engels ineens niet meer) dus moesten we er wel eigenlijk (een beetje) om lachen. Een geluk, de toilet was idd beneden (vlak naast de backpacks en moest je met één hand dichthouden anders kan heel de bus meegenieten).

De rit was zowaar niet veel erger. De chauffeur besloot om half 4 's nachts ergens wat te gaan eten en daar moest heel de bus van meegenieten. Vol de lichten aan en een muziekje op. Na een rit van 10 uur en een soort van Cambodiaanse comedyserie van een vrouw met de stem van Elmo kwamen we aan in Siem Reap.

De bus stopte op een klein achteraf parkeerplaatsje. Via ons hostel hadden we een pickup service en met ons naambordje stond hij ons achter het hek al op te wachten. Dat was maar goed ook, want nadat de bus binnen was, gingen de hekken dicht. Voor de hekken stonden namelijk tientallen chauffeurs te dringen en te duwen om het blik verse toeristen binnen te halen. Ze schreeuwden om het hardst en klommen op de muren en in de hekken. Zoiets hadden we nog niet eerder meegemaakt en hebben ons maar aan ons tuktukmeneertje vastgeklampt.

Nadat we lekker waren opgefrist, hebben we de stad verkend en een tuk-tuk geboekt voor Angkor Wat (een van de wereldwonderen en ook een van de hoogtepunten van onze reis).

Een van de highlights is Angkor Wat bij zonsopkomst. Dus om 4 uur stonden we klaar (poort ging pas om 5 uur open, maar dat terzijde) en hadden een perfect plekje. Helaas is het deze week erg bewolkt (regenseizoen) dus hadden we niet de perfecte zonsopkomst, maar het was wel een schitterend gezicht om die reusachtige tempels vanuit het niets op te zien doemen.

Ons tuktukmeneertje was ook onze chauffeur in Angkor Wat (medemogelijk gemaakt door Wilma van Ree, waarvoor nog onze hartelijke dank) en tufte ons lekker rond over het gigantische terrein.
We hebben hier twee dagen en zien de schitterendste tempels. Als een ware Indiana Jones en Lara Croft begaven wij ons in het diepste van de ruïnes. Wel jammer, zit je er net lekker in, vanuit het niets, popt er ineens een klein vrouwtje op die bleeeerrrt "coolllldd driiiiiinnnnkkss, jou wanna bier siiiiiiiiir? Postcaaaaaaaaaarrrrrds?) Nee kssssttt. (en dat een tiental keer achter elkaar)

Na een wat mindere zonsopkomst, gingen we voor de perfecte zonsondergang. Door de toermeneer werd dit ook zeker aangeraden. De tempel lag bovenop een heuvel, dus na een flinke klim en 2 flinke regenbuien later hadden we ook hier weer het perfecte plekje voor een romantische zonsondergang. Alleen nog voor dat de zon onderging werden we vriendelijk doch dringend verzocht ons heel gauw van het terrein te begeven, want we gaan dicht. Dus helaas, geen romantisch momentje :(

Op de plaatselijke markt kwam ik het perfect masker tegen voor mn verzameling (gelukkig een iets handzamer formaatje dan bij de vorige vakanties). Na een flinke onderhandeling en een stuk of 3 keer terugkomen, heb ik een goede prijs voor mijn masker (tenminste dat denk ik, want de jongen moest bijna huilen).

En na een lekker blikje Angkor bier en Kung Fu Panda2 op de tv hebben we het goed afgesloten in Siem Reap.

Onze laatste week gaat in en daarvoor vertrekken we de volgende dag weer naar Bangkok. We gaan namelijk het laatste weekje op z'n Peters doorbrengen en dat betekend lekker met de billen bloot en melk uit de kokosnoot. Jawel......weg gaan heerlijk smerig bruin worden op Ko Tao en opzoek naar Nemo.

Of de busreis deze keer beter is en of de Thaise douane ons wel binnenlaat, lezen jullie in het volgende verslag.