Verslag 3 Hengchun

We doen luxe en nemen de taxi naar het station. We laten Hualien (en het lieve schattige fietsje, met een lekke band) achter ons. De volgende stop is Kenting. Nou ja, eigenlijk Huncheng, een plaatsje naast Kenting. Kenting staat bekend om zijn mooie natuurpark.

Huncheng is een heel klein plaatsje en de trein stopt er ook niet. We nemen de trein naar Fangliao en pakken daar de bus naar Hungcheng. Fangliao is ook een gehucht. Er is er werkelijk helemaal niets. Vanaf het kleine stationnetje lopen we een van de twee straten van Fangliao uit en zijn daar een bushalte. Daar staat een klein Aziatisch vrouwtje met strakke bob en pittig mantelpakje de boel te regelen. Via haar portofoontje heeft ze flinke etherdiscipline (wie is de mol grapje)

De bus komt snel en binnen korte tijd staan we bij de bushalte van Hungcheng. We verblijven in een hostel; Rainbow Wave. Een echt backpackershostel en wederom merken we dat we de gemiddelde leeftijd flink omhoog halen. Het ziet er wel erg gezellig en hip uit. Barretje, mooie foto’s en goeie muziek (ze schenken er ook laChouffe).

Bij het barretje staat een mooi espressoapparaat. Als koffiejunk word ik compleet gelukkig van de geur van vers gemalen koffieboontjes. Naoom is ook blij want ze hebben er lekker fruitsapjes. Al snel blijkt het geen vers fruitsapje te zijn want terwijl het meisje voor mij druk bezig is een overheerlijke bak koffie te zetten, staat ondertussen de ananas van Naoom te ontdooien in de magnetron.

De eerste dag is altijd voor oriënteren en kijken wat we de komende dagen gaan doen. Bij de bushalte zi een visitorscentre en het meisje achter het loket spreekt redelijk Engels en maakt ons wegwijs. Hungcheng ligt in het zuiden van Taiwan en redelijk aan de kust. Je kunt er dus ook prachtig snorkelen.

Bij het loket krijgen we een boekje van Kenting National Park. Dit viel wel erg tegen. Als wildlife konden wij de zeldzame………ja en nu komt ie………..wilde EEND tegen komen. Nou ff serieus, dat kan bij ons thuis aan de overkant ook. Plus daarbij dat er maar weinig bussen reden besloten we deze over te slaan.

Een kwartiertje bij het hostel vandaan was nog een bijzonder natuurverschijnsel. In een park had je een eeuwig brandend vuur (gas wat uit de grond komt). Na onze HotPot zijn we daar naartoe gelopen. Hungcheng is niet groot en blijkbaar is dit de enige bezienswaardigheid want het was afgeladen.

Het leek eigenlijk op een kampvuurtje. Inclusief vele mensen die met pannetjes boven het vuurtje popcorn aan het roosteren waren.

Terug gekomen bij het hotel zijn we nog even bij het barretje gaan zitten. Het hostel had een barbecue georganiseerd. We waren ook uitgenodigd, maar de keuzes aan vlees wat er op de barbecue gaat ligt natuurlijk anders dan bij ons in Nederland dus we hadden het afgeslagen.

Het was wel erg druk en gezellig dus we waren er bij gaan zitten. We wilden net aan eenpotje Rummikub gaan beginnen (ons favoriete vakantiespel) toen het meisje van het visitorscentre ons aansprak. Ze was daar met een vriendin en we raakten in een gezellig gesprek. Ze was erg nieuwsgierig naar hetkaartspel wat we aan het doen waren. Rummikub kennen ze natuurlijk niet in Azie. Dat hebben we gelijk maar even geïntroduceerd.

Dat was nog best lastig voor ze, maar na het tweede potje begonnen ze er plezier in te krijgen. Na het derde potje helemaal. Ze werden namelijk erg luidruchtig.

Na een goed ontbijt pakken we de bus naar Houbihu. Volgens het meisje de beste plek om te snorkelen. Blijkbaar verstaan ze hier iets anders onder snorkelen want de bus zet ons af midden in een vissershaven. Hier kunnen wij Nemo niet vinden denk ik.

Na wat rondlopen en rondvragen (wat erg lastig blijkt omdat niemand hier verstaanbaar Engels spreekt) vinden we een duikcentrum. Met het welbekende spelletje hints proberen we duidelijk te maken dat we graag een duikbril, snorkel en flippers willen lenen. Dit kon wel voor 700 dollar (zeg ruim 20 euro). Dat is voor hier best veel geld. Na even moeilijk kijken liepen we weg en toen kon het wel voor 100 (dus 3 euro) en dan zou hij ons ook nog even gratis bij het strand afzetten. Dat afdingen hier gaat wel heel makkelijk.

Met zn drieen op 1 scooter worden we weggebracht. Op het strand (nou eigenlijk meer rots aan het water) blijkt dat ze in Taiwan eigenlijk anders snorkelen dan anders. Met een duikpak, waterschoentjes, oranje reddingsvest en onder begeleiding van een instructeur gaan ze in rijen naast elkaar het water in. Alleen dat is al de moeite waard om naar te kijken.

Sowieso zijn ze erg voor de veiligheid in Taiwan. Overal staan borden wat je voornamelijk niet mag. Bij de metro wordt er nonstop omgeroepen dat je op de roltrap voornamelijk op je eigen helft moet blijven, je ten alle tijden je vast moet houden aan de reling en dat je zeker niet (tsja je zal het maar vergeten) met je scootmobiel van de trap af moet gaan.

Maar weer even terug naar het snorkelen. We leggen ons handdoekje neer (iets wat niemand anders hier doet) en lopen het water in. Al gelijk zien we prachtig koraal en vissen in alle vormen, kleuren en maten. Het is hier prachtig. Helaas kunnen we niet te ver, want het wordt al snel erg diep (6km).

We gaan nog maar even werken aan lekker bruin kleurtje. Het water in gaat toch altijd makkelijker dan het water uit. Alleen Halle Berry uit James Bond weet sierlijk het water uit te komen. Gelukkig voor ons ligt er niemand op het strand, want ze hadden ons weer teruggegooid als ze dat zagen.

Rond een uur of drie werd het eb en konden we echt niet meer fatsoenlijk het water inkomen en de zon was ook erg fel dus besloten we om terug te gaan. De man van de heenweg heeft de hele tijd gewacht (super aardig) en bracht ons ook weer terug naar de bushalte.

Mandy van het vorige hostel zegt dat Taiwan zo veilig is dat je gerust kunt liften. Even voor de grap proberen. Voor ik er erg in had stopte er gelijk een auto. Deze wilde ons ook wel naar Hungcheng brengen. Ik kon het bijna niet geloven totdat hij 300 dollar voor de rit ging vragen (blijkbaar was dit een Ubertaxi)

In het hostel aangekomen merkten we dat de kuitjes (en andere uit het water stekende lichaamsdelen) toch aardig verbrand waren dus na een bad van aftersun en een coating van Aloe Vera pakken we de tas alweer in want morgen vertrekken we naar Kaohsiung waar we mooie tempels en kloosters kunnen bezoeken.